Publicam uèi una tribuna en mena de responsa a un comunicat mandat a d’unas bostias mail, sus la creacion d’un « think tank occitan ». Lo reproduisèm aquí, seguit de la tribuna.
CREATION A TOULOUSE DE » BOLEGADIS- THINK TANK D’OCCITANIE «.Depuis l’officialisation de l’Occitanie une formidable dynamique s’est mise en route dans les milieux économiques , politiques et culturels de la grande région… et tous les jours le nom de notre pays est présent dans l’ensemble des médias. Du jamais vu à cette échelle.Nouvelle illustration, la création à Toulouse, d’un Groupe de réflexion rassemblant acteurs économiques, personnalités politiques et responsables associatifs. Réunis mercredi 7 décembre à l’Ostal, ils ont porté sur les fonds baptismaux : BOLEGADIS – LE THINK TANK D’OCCITANIE.Objectif de cette structure, l’élaboration d’idées et de stratégies pour créer richesses , emplois et activités en Occitanie en s’appuyant sur la diffusion de la culture d’OC vers le plus grand nombre. FONDATEURS : Jean-François Laffont ( Pdt Convergéncia Occitana ) – Dominique Drouet ( Groupe Lafarge-Holcim)Gilles Bourguignon ( Pdg Fournil de Gilles )- Jean-Louis Pech ( Pdg Groupe Actia -Toulouse )Jean-Michel Lattes ( Maire Adjoint -Toulouse ) – Joan-Pèire Laval (Pdt Pais Nostre )Frantz Venes ( Château Massamier La Mignarde ) – Jacky Grau ( Pdt Convergéncia Narbonesa )Jean-Luc Davezac (Bastir Occitania ) – Maxime Maury ( Dir Banque de France- Occitanie ) .. Pour tout contact : BOLEGADIS – OSTAL D’ OCCITANIA . 11 , Rue Malcousinat .31 000 -TOULOUSE .
I a una pichona informacion que èra passada un pauc a l’escondon darrièrament, tanben per çò que concernissiá finalament que l’esfèra occitanò-occitaniana, es a dire los occitanistas de la Region Occitània, çò que fa pro pauc se l’i pensam.
Es la creacion d’un « Think Tank » d’Occitània, chafrat « Bolegadís ». En defòra d’un nom tras qu’original, un think tank de qu’es aquò ? Oisquipèdia nos dona una definicion, vos escanatz pas, es vertadièr : es « un grop de refleccion o laboratòri d’idèias de drech privat, independent de l’Estat o de tota autra potença, en principi a mira non lucrativa qu’acampa d’expèrts. »
Bolegadís a doncas recampat d’expèrts, que l’i trobam, forra-borra : un cimentièr (de Lafarge), un fornièr, un vinhairon, un banquièr, un PDG d’entrepresa tecnologica.
Coma l’objectiu es çaquelà d’ « [elaborar] d’idèias e d’estrategias per crear riquesas, emplecs e activitats en Occitània en s’apiejant sus la difusion de la cultura d’OC cap al mai grand nombre », caliá çaquela de vertadièrs especialistas de la cultura d’OC. Non, aparentament, res a veire amb lo grop de Carcassona, encara que escrich coma aquò o podiá daissar pensar.
Los especialistas en question son doncas :
-Joan-Francés Laffont, president de Convergéncia Occitana, qu’esperam dempuèi sas recentas presas de posicion veire tornar baptejar en « Divergéncia Occitana » que nos semblariá mai legitime e subretot mai pròche de la realitat.
-Joan-Pèire Laval, president de País Nòstre, ramat de 3 fa… gaujosa còla a las idèias politicas çaquelà un pauc discutablas.
-Un representant de BASTIR, segurament per venir rapelar als precedents que, òc, son movament existís encara.
E ES TOT.
Malaisat dins aquestas condicions d’afortir que « una remirabla dinamica se botèt en marcha dins los mitans economics, politics e culturals de la granda region », quora los sols representents culturals son en realitat mai a d’aise dins lo nauc de sabla politic.
Un Think Tank ont la capacitat de « thinkar » (me perdonaretz l’anglò-occitanisme, mas soi pas ieu qu’ai començat) es mai que redusida, e lo poder de « Tankatge » ben feble, a totas las rasons de metre en rota una formidabla dinamica cap al pataflòu.
En defòra de la prima ilaritat que me provoquèt la lectura del comunicat d’un Bolegadís qu’es plan de causas mas pas brica bolegant, l’i vèsi de causas que m’inquiètan.
-A totes los que cridavan al « lobby » del moment de la causida del nom de la Region per un ponhat d’ « expèrts » pre-seleccionats e cò-optats, rasseguratz-vos. Sabèm pas se de lobby n’i aviá a n’aquel moment, çò que sabèm es que ara n’i a un que sorgís de l’ombra. Timidament, segur, mas existís. Rapelam, serà util, qu’un lobby es un grop d’influéncia montat per fin de far pression sus de politicas publicas…al servici d’intereses privats. Soi marrida lenga, i a pas de rasons que las personas citadas mai naut ajan pas enveja d’obrar primièr pel servici public e l’interès public.
-En seguida d’un precedent article de MARCHA !, Joan-Francés Laffont èra anat cridar suls teulats de pèira ròsa qu’aviam mal interpretats sos perpauses e jurava que sa pensada èra plan pan-occitana. O vesèm doncas uèi amb l’utilizacion sens vergonha d’una frasa-chòc : « Dempuèi l’oficializacion d’Occitània […] cada jorn lo nom de nòstre país es present dins l’ensemble dels mèdias ». Vos laissi far de vosautres l’analisi textuala apregondida, qu’aquel circ me cansa d’a fons quora me confla pas, o, pièger, quora me conflansa pas. Vos fau un resumit lèu fach de sa pensada : s’en bat. S’en bat de tu, s’en bat de ieu, s’en bat de nosautres. Se vei amb aquesta frasa qu’a jamai poscut aver la començança de la debuta d’un indici de pensada mai o mens bastida qu’Occitània èra mai que los paises lengadocians, a la gròssa. Nòstre País (chhhttt Joan-Pèire, parlam pas de tu aquí) es Occitània, la novèla, la regionala, la « ara-oficiala », aquela qu’a la santat economica, la dinamica, la politica… e la bona escala. Los escalons d’a costat, son ben gentes mas son pas de bon fisar, te pètan als pès tre que pòdon…
-Ai ja parlat de santat economica, me sembla traç qu’important. De qu’es l’objectiu primièr del « Pensa-Bóstia » ? « Crear de riquesas ». Sic. Textual. Pim-pam-pom, nos amagam pas. Los emplecs es en segond, las « activitats » (?) en tresen. Mas en primièr, es clar, segur, dirècte : volèm far de sòus ! De dardènas ! De picalhons ! Ai gausat pensar un moment que se parlava benlèu de riquesas de l’esperit, de riquesas culturalas, de causas noirrissentas del còr e pas del pòrta-fuèlha, e puèi ai tornat agachar la tièra dels fondators. E après ai espiat la frasa « en s’apiejant sus la difusion de la cultura d’OC cap al mai grand nombre » e me soi dich que la vision d’una cultura « descendenta », cap al pòple, lo grand deliri de la « democratizacion culturala » passat de mòda dempuèi la mòrt de Malraux, acabava de rendre clar aquel discors.
-Es pas grèu d’èstre de drecha. Non, francament, es pas grèu. Nos fariam benlèu cagar se pensàvem totes parièr. Potonors Mòde Off. Lo problèma d’una causa coma aquò, amb lo linde de las idèias que n’en sorgisson, es que buta a pensar parièr. Quora lo nom d’un president d’una associacion que recampa un nombre subre-important d’associacions occitanas (80 ? Sabèm pas mai) apareis en primièr dins la tièra dels fondators d’un think tank, de qué vòl dire ? Quora i apareis pas a títol personal (cadun fa çò que vòl) mas a-n-aquel de president, de qué vòl dire ? Quora aquela associacion se sona « Convergéncia Occitana », de qué vòl dire ?
Fin finala, es totjorn la meteissa question que tòrna : se Convergéncia Occitana a un ròtle de federacion, çò que sembla èsser lo cas, es que las associacions, TOTAS las associacions que ne fan partida, caucionan çò qu’apareis coma un posicionament politic, veire un engatjament, mai qu’un projècte cultural, de son representant ? A aqueste moment, de qu’es l’Ostal d’Occitània ? De que deu èsser ? Un centre cultural occitan ? Lo burèu de las associations caucionairitz de l’anar de lor president ? Lo nis del CAC40 tolosenc ?
E tot cas, per nosautres una causa es segura : es la confirmacion qu’aquesta istòria de nom de region es pas qu’una engana, un sindròme, la ramificacion d’una ideologia latenta, mescla de jacobinisme a la francesa, de centralisme, de liberalisme, d’un pauc de catarisme new age…
Bolegatz tot aquò, ne sortirà ben quicòm !
TG
Marcha! 